میفرمایند که: من در خطرم بی عشق، بی بال و پرم بی عشق، بی عشق جهان یعنی یک چرخش بی معنی گوش میدم و به تو فکر میکنم. به اینکه اینهمه ناراحتی من فقط برای اینه که از تو غافل میشم. غافل نمیشم. فقط اینهمه ناراحتی ی من برای اینه که به سکوت پناه می برم. از عشق، به سکوت پناه بردن فرساینده ست. خسته کننده ست. حتما برای همینه که همش عصبی ام. که همش دلم برای یکی تنگه. که همش بهانه می گیرم. که میگم همه جا پر از سرو صداست.